Assalamu ‘alaykum,
In mijn blogs neem ik je mee in mijn borstvoedingsavontuur. Mijn oudste van (alweer!) drie heb ik twee volle islamitische jaren borstvoeding kunnen én mogen geven. Alhamdulillaahi rabbil ‘alamin. Nu met mijn tweede zoon, Esmer, zijn we opnieuw het avontuur aangegaan. En het gaat als een speer! Lees je weer mee? Vandaag een blog met een pijnlijk tandje, uhh randje: we hebben een bijter!
Het eerste tandje
Wat heerlijk schattig hè, die tandjes? Zo’n lief klein baby’tje met twee mini ondertandjes. Minder schattig is het als die twee schattige mini tandjes als afdruk in je tepel verschijnen. ARGHH! Wat een pijn! Voor de (aanstaande) mama’s die het verschijnsel nooit hebben meegemaakt (wees dankbaar, alhamdulillaah!) of niet nog kennen (je kan nu nog stoppen met lezen), zal ik het illusteren: ken je die klemmen waar jagers dieren mee vangen? Dat als de poot van het dier de klem raakt, de klem dicht schiet? Nou, zoiets dus. In dit geval is jouw tepel de poot en de kaken van je baby de klem. En zodra de klem er op zit, zit ie klem. Wat een pijn en je baby kijkt je liefdevol met een lieve lach aan alsof er niets aan de hand. Ondertussen raak je half in paniek. Wat nu?!
Hoe los te laten?
Wat je absoluut niet moet doen is je tepel wegtrekken. Ook al is dit een logische schrikreactie. De kans is groot dat je kindje niet loslaat, wat resulteert in een nog pijnlijkere situatie. Er zijn verschillende dingen die je wel kan doen. De volgende dingen heb ik geprobeerd:
- Met je pink in het mondhoekje je baby proberen los te koppelen.
- Met een duidelijke stem ‘au’ zeggen in de hoop dat je kleintje loslaat. Hier blijkt het ‘au’-zeggen voornamelijk grappig te zijn en krijg ik alleen maar een gelach terug. Ook al zeg ik het uiterst serieus en streng.
- In het gezichtje blazen. Hierdoor schrikt je kindje een beetje en laat, dat is in ieder geval de bedoeling, je kindje los. Voor mij is deze tactiek het succesvolst.
Duidelijkheid
Wat ik zelf belangrijk vind is, dat je kindje een associatie ontwikkelt dat bijten niet oké is en dat het pijn doet. Dus zodra hij bijt, zorg ik ervoor dat Esmer loslaat en vertel daarbij dat bijten niet mag en pijn doet. Door steeds los te koppelen na het bijten kan je een associatie creëren: je baby leert dat bijten not done is en dat er aan het bijten dus een risico verbonden zit: de melk stopt tijdelijk. Het is heel belangrijk dat je duidelijk uitleg dat je dus pijn ervaart en dat dat niet leuk is.
Oorzaken
Bijt de baby je expres? Misschien denk je op een bepaalde leeftijd van je kindje van wel, maar vaak speelt er meer. Je kan dan denken aan pijn of ongemak van bijvoorbeeld spruw of doorkomende tandjes. Of misschien heb je een trage toeschietreflex waardoor je kindje ongeduldig raakt. Of doordat je kindje afgeleid is, gewoon ouder wordt en daarbij van drinktechniek veranderd. Soms bijt je baby wel expres. Het kan dan een vraag om (negatieve) aandacht zijn. Dus het is goed om jezelf de vraag te stellen of er sprake is van een of meerdere van deze factoren zodat je je kindje daarbij kan helpen en tevens het bijten kan voorkomen.
Hulpmiddelen
Nadat je gebeten bent, kan je tepel flink pijn doen. Zelfs tot bloedens toe (borstvoeding geven is verder heel leuk hoor!). Qua verzorging kan je dan wolvet op je tepel smeren, hetzelfde smeersel wat je op kloofjes kan smeren. Je kan je borsten wat laten luchten, dit soort voor minder irritatie aan de tepel en de lucht kan zorgen voor snellere genezing. Als je tijdens het voeden ook pijn ervaart, kan het fijn zijn om van voedingspositie te wisselen, zodat je de zere plek ontlast.
Moge Allah de borstvoeding voor ons makkelijk en plezierig maken en ons behoeden voor bijtende kinderen. Ameen.
Heb jij thuis een bijter? En wat doe jij in het geval je gebeten wordt?
There are no comments